BuurtSint en Piet in de Missionarisstraat

No taxation without representation

Het waterschap – in het westen van het land ook wel Hoogheemraadschap genoemd – behoort tot de oudste instituties van het land. Overheden, landeigenaren en gewone burgers werkten erin samen om dijken te onderhouden en de waterhuishouding te reguleren. Dat alles gebeurt door een gekozen bestuur onder leiding van een dijkgraaf. Het bestuur wordt gekozen , de dijkgraaf door de Kroon voor zes jaar aangewezen. De organisatie heft eigen belastingen.

Een van de oudste waterschappen is het Hoogheemraadschap Rijnland. Dat werd in de dertiende eeuw gevormd toen de monding van de Oude Rijn verstopt raakte en er rond Leiden wateroverlast ontstond. Daarop sloegen de buurtschappen die daar last van hadden de handen ineen: het eerste Hollandse poldermodel was een feit.

In 1850 telde Nederland maar liefst 3.500 waterschappen. Een eeuw later waren het er nog altijd 2.500. Wanneer volgend jaar het waterschap Zeeuwse Eilanden fuseert met dat van Zeeuws Vlaanderen, is de fusiegolf voltooid, en zijn er nog 26 waterschappen over.

De Volkskrant zaterdag 27 november 2010; Het Vervolg

De waterschappen kennen nu het hybride systeem van rechtstreeks gekozen bestuurders en voorbestemde plekken voor vertegenwoordigers van belangengroeperingen. Bij Waterschap De Dommel zijn er 30 zetels te verdelen, waarvan er 3 + 3 + 2 gereserveerd zijn voor respectievelijk de boeren, de bedrijven en de eigenaren van natuurterreinen.

De gekozen bestuurders zijn afkomstig van de landelijke politieke partijen (CDA, PvdA, VVD) en er zijn een aantal specifieke waterschapspartijen zoals WaterNatuurlijk, Werken aan Water en de Algemene Waterschapspartij.

Dit bijna-democratische model is op feestjes en partijen al moeizaam uit te leggen!

Rond de verkiezingen van de Tweede Kamer is er volop discussie ontstaan over ‘bestuurlijke drukte’, het ‘wegstrepen van bestuurslagen’ en daarmee ook het voortbestaan van een functionele overheid als de waterschappen.
VVD, CDA en de gedogende PVV hebben nut en noodzaak van de waterschappen onderkend. Maar het debacle van de waterschapsverkiezingen van twee jaar geleden (opkomst van ongeveer 20%): dat niet weer! Ze zetten op indirecte verkiezingen, vanuit de gemeenteraden.
Aardige bijkomstigheid: de winnaar van de vorige verkiezingen – WaterNatuurlijk – kan worden afgeserveerd en regeringspartij CDA kan wederom de eerste positie betrekken.

Gisteren was WaterNatuurlijk bijeen in Utrecht en onder meer met een motie van de Brabantse fracties van WaterNatuurlijk en het regio bestuur werd er besloten de barricaden te gaan betrekken tegen de indirecte verkiezingen. Wij, WaterNatuurlijk, zetten in op directe verkiezingen en ja, bij voorkeur samen met de gemeenteraadsverkiezingen.
Ook dan staat WaterNatuurlijk voor een stevige opgave om zich te profileren, maar het moet kunnen met de partij, die bij uitstek het verbindende element vormt tussen burgers en het waterschap!

Op 5 december heb ik mijn première bij de Nederlandse publieke omroep! Rond een uur of zeven zendt de NCRV de serie 'natuur in de stad' uit. Kijk en huiver! De aflevering is min of meer een promo voor de gemeente Bergen op Zoom.

Bijgevoegd filmpje werd vorige zomer gemaakt door Hogeschool Zeeland i.s.m. KennisNetwerk Delta Water en de Open Universiteit in het kader van hun 'Hoogwaardige e-practica Water Mangement'. Ik spreek mijn tekst met wat horten en stoten uit ... de collega's die hun tekst voorlazen van een autocue kwamen er minder goed vanaf.

Afijn, na 5 december reken ik mezelf tot de BN-ers.

Natuuronderzoekers besmettelijk ...

Batrachochytrium dendrobatidis is een parasitaire schimmel die voorkomt op de huid van onder meer amfibieën. Een geïnfecteerd dier sterft binnen enkele weken.
Het is niet bekend hoe de schimmelinfectie (chytridiomycose) de sterfte veroorzaakt. Zo zou de schimmel de vochtopname door de huid remmen, het zoutgehalte in de war sturen, of een gif produceren. Er is nog geen enkel middel ter bestrijding van de schimmel bekend en genezing is niet mogelijk.

De schimmel kwam van nature voor in Afrika en was tot de jaren '40 niet buiten het continent aangetroffen. De schimmel komt inmiddels mondiaal voor. Besmetting is bij 30% van de amfibieën aangetoond.

Mogelijk is de besmetting verspreid met het gebruik van Afrikaanse klauwkikkers in laboratoria (oude zwangerschapstest); mogelijk met de terrariumliefhebberij en met name bij het houden van pijlgifkikkertjes.

Moeten de RAVONners zich voortaan ontsmetten voordat ze van de ene poel naar de andere gaan? RAVON beveelt aan om je spullen te ontsmetten met Virkon S, een goedje dat ook bekend is als ontsmettingsmiddel bij de uitbraken van dierziekten in de landbouw. Dat is vooral nodig als je van poel naar poel gaat.

Bij incidenteel gebruik wordt aanbevolen om de spullen goed schoon te houden, droog te bewaren. Dat geldt dan ook voor laarzen, waadpakken en misschien zelfs voor de banden van je auto …

De vraag die opkomt is, of de schimmels zo infectueus zijn of dat de amfibieën zo bevattelijk zijn voor infecties, als gevolg van verslechterde milieucondities. Dat amfibieën kwetsbaar zijn voor schimmelinfecties is van alle tijden, maar we weten tegelijk dat dat dan meestal samenhangt met slechte milieucondities.

Nav Annemarieke Spitzen - RAVON-lezing Heeswijk-Dinther 19 november 2010

Quattro stagioni

Alternatieve namen van de maanden:

Wheezy, sneezy, freezy
Slippy, drippy, nippy
Showery, flowery, bowery
Wheaty, heaty, sweety

  

Fall
 *Vendémiaire in French (from Latin vindemia, "grape harvest")
* Brumaire (from French brume, "fog")
* Frimaire (From French frimas, "frost")

  
Winter
* Nivôse (from Latin nivosus, "snowy")
* Pluviôse (from Latin pluvius, "rainy")
* Ventôse (from Latin ventosus, "windy")

 Spring
* Germinal (from Latin germen, "germination")
* Floréal (from Latin flos, "flower")
* Prairial (from French prairie, "pasture")

 Summer
* Messidor (from Latin messis, "harvest")
* Thermidor (or Fervidor) (from Greek thermon, "summer heat")
* Fructidor (from Latin fructus, "fruit") 

O primeiro canto

Fado met een flinke knip oog naar Cirque du Soleil. Het is vreemd om gegrepen te worden door muziek waar je geen hout van verstaat.

Dat geldt natuurlijk voor fado in het algemeen, tenminste als je kennis van het Portugees niet veel verder gaat dan ‘porto’. En toch raakt het je tot in al je vezels als iemand als Mariza fado’s ten gehore brengt.

Het was tijdens Festival Mondial dat we in een tent met een te hoge temperatuur plaats namen, in afwachting van de diva. Een enkele maal stak ze haar welgekapte hoofd om de hoek en nee, de voorzieningen kwamen niet eens in de buurt van haar wensen.
Geleidelijk aan had ook het publiek, dat langzaam maar zeker wegsmolt, het gehad met haar kapsones. Mensen overwogen om, ondanks de geïnvesteerde wachttijd, toch maar weg te gaan.

Op enig moment verwaardigde de dame zich om op het podium te komen. Werkelijk: anderhalve frase verder, en de zaal was alle aanstellerij vergeten. Ze raakte ons tot op het bot. Een morrende menigte, die na één nummer opstaat om de dame een ovatie te brengen!

De economie van biodiversiteit

·         Levering van zaken als voedsel, water, hout, grondstoffen en genetisch bronmateriaal;

·         Regulering van zaken als klimaat, overstromingen, ziekte, waterkwaliteit en afvalomzetting;

·         Cultureel: recreatie, esthetische beleving, spiritualiteit

·         Bijdragend aan bodemvorming, bestuiving en cyclus van voedingsstoffen (nutriënten).

Ook voor mezelf: om  de belangen van biodiversiteit weer eens op een rijtje te hebben.

Niet om te huilen

Spinvis presenteerde vandaag op Radio 1 een kort verhaal (1 min.).

Als kind had hij een plastic kompas gekregen. Een ongelooflijk kostbaar bezit (2 gulden). Hij zag zich zelf in Blijdorp. Van het olifantenverblijf naar het slangenhuis. Hij liep over een brug en tussen de planken door kon hij het water zien. Hij had het kompas in zijn handen en bedacht hoe vreselijk het zou zijn als het kostbare kompas in het water zou vallen. Hij kon zich geen voorstelling van maken hoe het zou zijn als het kompas in het water zou vallen en voor altijd onbereikbaar zou zijn. Hij liet het kompas in het water vallen.

Hoe herkenbaar …

Ik denk dat ik zes was toen ik na eindeloos zeuren eindelijk van mijn moeder een zakmes kreeg. Een zakmes met een rood heft.

Wat een ongelooflijk kostbaar bezit. We liepen langs de Grote Beerze, ons dagelijks speelterrein en ik maakte goede sier met het mes. Ik had het voor het eerst op zak.

Bij een bocht in de beek wou ik mijn eerste tak afsnijden en plons, daar viel het mes in het water. Juist in een bocht waar de beek onmetelijk diep was.

Ik huilde niet eens. Het was te erg om te huilen. Een klem om mijn hart. Nog steeds een beetje … 50 jaar later.

Huisje-boompje-beestje

‘Bouw dupe van gesneefde ambities’ kopt het NRC Handelsblad op de economiepagina. Grote projecten als de Blauwe Stad bij Winschoten, Wieringerrandmeer, Doetichem schrapt een ambitieus plan om 8000 woningen te gaan bouwen. Men ontdekt dat veel delen van Nederland krimpgebieden zijn of gaan worden …

Speculanten kochten boerenland. De boer voer daar wel bij en de projectontwikkelaar keek ook met eurotekens de toekomst in. Dit is gelukkig voorbij!

D’r zijn enkele nieuwe realiteiten.

Mensen kiezen niet meer automatisch voor het huisje-boompje-beestje scenario. De vrijstaande eengezinswoning is niet ieders ideaal. Er moet veel meer ingezet gaan worden op andere woonvormen.

We moeten per direct ophouden met steeds weer nieuwe uitleglocaties. Stoppen met het bouwen van de Vogelaarwijken van de toekomst.

We moeten gaan inbreiden. Vrijkomende gebieden (oude bedrijventerreinen, verloren woongebieden) in dorpen en steden moeten worden herontwikkeld.  We moeten investeren in stedelijke vernieuwing; de kwaliteit van de bestaande stad of dorp hoog houden.

Daarmee is de tijd voorbij van grootschalige speculaties en gecreëerde schaarste aan bouwgrond. Kies voor kwaliteit, kies voor duurzaamheid.
Bestaand dorp of stad zijn bewezen duurzaam!

Repas

In Nederland is buitenshuis gaan eten al snel UIT eten gaan. Het wordt dan snel wat chiquer.

Dat is anders op het Franse platteland. Zoek in een ogenschijnlijk verlaten dorp een café-restaurant, gelegen aan een groot plein. Vanaf 12:00 u. stoppen vervolgens de mannen van het telefoonbedrijf, de mensen van de elektriciteit, de kantonniers. De een na de ander stommelt het restaurant in, met werkkleding, met stevig maar ook modderig schoeisel.

De serveerster kom naar je tafeltje: “Repas?”, “Rouge?”

Meer dialoog is niet nodig. Het brood wordt op tafel gezet. Een fles water en een fles rode wijn. Dit wordt al snel gevolgd door de entree, een salade van witte rijst met charcuterie. Het hoofdgerecht bestond uit drie lapjes vlees in een heerlijke bruine saus en frietjes. “Fromage?” Daarna nog een sinaasappel en een kopje koffie na.
(Het tafereel speelde zich af in Anost, Morvan. Herfstvakantie.)

Na zo’n maaltijd ben je pas echt aan een siësta toe en dat doen de locale mensen dan ook …

Yangzhou Connection

Vatnajökull

Onder de op een na grootste gletsjer van Europa, de Vatnajökull, vult zich ondergronds een meer met smeltwater. Het ijs smelt onder invloed van vulkanisme. Als het meer vol is, hevelt het zichzelf leeg. Dat gebeurt iets vaker dan eens per 10 jaar. Op dit moment werkt die sifon. Het meer loop met zo'n kracht leeg, dat je meteen een verklaring hebt voor de tijdelijke bruggen in het gebied.

Bovenstaande foto's zijn gemaakt in IJslands nationale park Skaftafell. In 2008 liepen Monique, Tijn en ik hier rond.

Hoefijzer

 

Op de valreep, aan het einde van de herfstvakantie, troffen we twee vleermuizen aan in onze linkerkelder. (Het huis lin La Roche de Vermenoux is gebouwd op drie kelders ...) Maar ... biologen willen beesten namen geven: een kleine grote hoefijzerneusvleermuis of een grote kleine? Omdat het dier met zijn neus tussen de vleugels doorkijkt hebben we hem thuis kunnen brengen: de kleine. In Nederland werd het laatste exemplaar gescoord in 1983. Ten zuiden van Pas de Calais en Picardië begint zijn huidige leefgebied.

Het is grappig dat de dieren bij storing hun poten optrekken. Op deze foto is dat net te zien.