Cultureel weekje

Vrijdag de 13de

Met m’n broertje en zijn Monique in vliegende vaart naar Rotterdam (De Doelen). Soms is het goed om de wereld eens van de andere kant te bekijken. Nu eens vanuit zo’n bolide, die uit het niets opduikt in je zijspiegel. Links en rechts tussen het gewone volk heen laverend. (Audi V8 3.6 Quattro). Ik hou het toch maar op mijn eigen burgermannetjes-rijstijl.

Hersteld van de autorit, happie gegeten, toch weer in de mood voor het concert.

Op deze avond leidt Valery Gergiev het London Symphony Orchestra en dirigeert hij – baton-loos - een programma dat hem na aan het hart ligt. Gergiev staat bekend als een groot Mahlerdirigent en deze avond dirigeert hij Mahlers Eerste Symfonie (Titan-symfonie). Een toegankelijk romantisch werk, waarin zelfs ‘Vader Jacob’ een prominente rol krijgt. Het NRC vond de uitvoering vlak. Wij waren onder de indruk.

Het concertdeel voor de pauze is minstens zo enerverend. Daarin hoorden we het Eerste Pianoconcert van Sjostakovitsj. Het is een bijzonder werk vanwege zijn aparte instrumentatie van piano, strijkorkest en trompet. Tijdens de première in Leningrad speelde de 27-jarige componist zelf de solopartij. Bij dit concert is de solorol weggelegd voor de legendarische pianist Yefim Bronfman, die zelfs een Chopin-sonate als toegift speelde.

Zaterdag 14 mei

Theaters Tilburg
Pierre Bokma, Annet Malherbe e.a. (De Mexicaanse Hond & Olympique Dramatique)met het toneelstuk ‘Bij het kanaal naar links’ van Alex van Warmerdam.

Tsja, toneel is toch niet mijn ding.

"De speelstijl is licht, snel en scherp, met Aat Ceelen als bluffende en Bokma als tragikomische vader. Vooral Malherbe is met haar soepele en perfecte timing heer en meester over de tekst; Dewispelaere is bijna angstaanjagend monomaan. N.b.: ‘Bij het kanaal naar links’ krijgt van de Volkskrant de maximale vijf ***** sterren." De Volkskrant

Monique had kaartjes gekregen via onze dochter en zou aanvankelijk met haar zus of haar broer hier naar toe gaan. Ik was echt tweede keuze.

Na afloop, in de foyer, is het dan toch weer leuk om oog-in-oog te staan met Annet Malherbe, die daar een drankje drinkt en dan in het voorbij gaan naar je roept “tot ziens hè”.

Afgelopen woensdag

De vertrekkende directeur vierde zijn afscheid woensdagavond al met een kleine groep bekenden*. Dat deed hij bij het laatste concert van het kamerorkest Magogo van dit seizoen. De Friese zangeres Nynke Laverman was een van de solisten tijdens het concert.

Andere stukken van ‘muzikale vergezichten’ waren stukken van Glass (piano Julia Madzhar), Keith Jarret en Arvo Pärt.

*: wij horen niet tot de inner-circle van scheidend directeur Leo Pot, maar kregen de kaartjes kado …

Al bij al een cultureel weekje om tevreden op terug te kijken!