'Vriendschap in Ürgüp'

Het is al een hele poos ‘stil’ op m’n blog. Het is druk met de twee banen. Sowieso is deze tijd van het jaar een drukke periode in de agenda’s. De organisaties liggen dan op stoom.

Bovendien zijn Monique en ik er een weekje tussenuit gepiept: naar Turkije … 5 dagen het feeërieke landschap van Cappadocië en 2 dagen de gezonde lucht weer vervangen door die van Istanboel.

Een van de ‘avonturen’ die ik wel wil  delen, is de volgende:

We landden ’s nachts in Kayseri, kraak-noch-smaak hotel en de ochtend erna meteen op pad naar Ürgüp. Als altijd zijn we geïnteresseerd in het ‘gewone leven’ van ‘gewone mensen’, naast het feit dat we er ook als gewone toeristen hebben rond gesjouwd.

Zodra we aan het stedelijke gebied van Kayseri ontsnapt waren, we verantwoord van de doorgaande weg af konden (te hoge trottoirbanden voor onze Hyundai), stapten we al een dorpje in.

We liepen langs een tuintje en onze aandacht werd getrokken door vruchten aan een boom. Op een afstand leken ze op appels, maar iets deed vermoeden dat het ander fruit was. En dat was ook zo! Een oud vrouwtje wist ons uit te leggen dat dit aywa’s waren. Redelijk vrijpostig liep ik haar tuin in om de vruchten beter te bekijken en natuurlijk … om er foto’s van te maken. Het vrouwtje plukte zo’n aywa en terwijl ik er m’n tanden inzette, vertelde ze dat de vruchten pas over een maand rijp waren en dan voornamelijk werden gebruikt om er confiture van te maken. (Dat is nou ‘je ergens in vast bijten’.)

Het vrouwtje had een poosje in Duitsland gewoond en ze ging naar binnen om een ‘Tüte’ te halen??? Ze kwam terug met een plastic draagtas en sjouwde die vol met twee soorten appels, voor ieder een tros druiven, walnoten en … twee aywa’s. We gebaarden haar dat het al echt te veel was, maar nee: meenemen.

De hele reis hadden we op die manier letterlijk en figuurlijk een appeltje voor de dorst. De toon was gezet! En zou tijdens de hele reis aanhouden!

*: hoe de aywa’s in Nederland worden genoemd, heb ik op Google niet kunnen achterhalen; iemand een idee? Geel als een golden delicieus, viltig behaard en keihard vruchtvlees.