Menig Geitenboer heeft het lastig
typisch, weer in het begin van het jaar nu de lammetjes komen.
ik krijg de indruk dat de boeren weg gejaagt worden.
waar komen nu toch ineens die ziektes van dan, jaren lang nooit iets van gehoord.
ze zijn de wereld aan het vergeven, en ik ben niet de enigste die zo denkt!!
ik krijg de indruk dat de boeren weg gejaagt worden.
waar komen nu toch ineens die ziektes van dan, jaren lang nooit iets van gehoord.
ze zijn de wereld aan het vergeven, en ik ben niet de enigste die zo denkt!!
sjan - 26-03-2011 | 06:15
Tsja Sjan, als dit het beeld is wat je van Brabant hebt, valt jou waarschijnlijk ook niet veel te verwijten.
Voor degenen die het Brabants minder goed machtig zijn “ze zijn de wereld aan het vergeven” betekent dat ze suggereert dat de wereld vergiftigd wordt. Dat is het makkelijke deel van de zinsnede. “Ze” is ingewikkelder. Dat zijn de anderen, mensen buiten haar invloedssfeer en eigenlijk ook meestal buiten de invloedssfeer van het dorp. “Ze” zijn ook mensen, die zich bezig houden met zaken, die niet begrepen worden. Obscure praktijken.
Sjan heeft nog niet gehoord van het preventieve antibioticum gebruik en de bacteriestammen, die resistent geworden zijn voor antibiotica, ook voor humaan gebruik. Ze heeft nog niet begrepen, dat intensieve veehouderij grote risico’s met zich meebrengt voor dierziekten als varkenspest, MKZ, gekke koeienziekte, vogelgriep, Q-koorts, …
Het is vooral een andere “ze”, die daarover zeuren. Dat zijn de stedelingen, die in het dorp zijn komen wonen; dat zijn ook de medici, die vooraf aan een operatie vragen of je in contact bent geweest met boerderijdieren. (Dan word je als laatste klant van de dag ingepland, waarna de operatie- of behandelkamer grondig ontsmet kan worden … MRSA is zo’n andere Multi-resistente bacterie.)
Maar Sjan, “ze” zijn ook zeker de boeren, als het gaat om het “vergeven van de wereld”. Bijvoorbeeld met de neonicotinoïdes, die het insecten- en bodemleven grondig uitroeien of de residuen, die in het drinkwater terecht komen. “Ze” is ook de LTO, die met Bleker de toelating voor nieuwe chemische vernuftigheden makkelijker maakt.
“Ze” zijn ook de stadse mensen, die zondags in het ommeland willen wandelen; dorpelingen die ommetjes willen. Pottenkijkers eigenlijk, die te dicht bij de boeren erven komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten