Lapin entier

Monique en ik ik reden in de nacht naar de Morvan (herfstvakantie 2010). In het bosgebied van Troyes naar Chaource zagen we vele tientallen herten en een kleiner aantal reeën. D’r stonden twee wilde zwijnendames in de berm. Regelmatig moest de combi met aanhanger op de rem om overstekende dieren te laten passeren. Eenmaal stond de auto vrijwel tot stilstand en werd toch een ree geraakt. Hopelijk heeft het dier het goed doorstaan.

Na Tonnerre zagen we een rotte van zo’n 20 zwijnen in linie over een akker trekken. Wat zal die boer de andere ochtend enthousiast geweest zijn …

Bij de supermarkt kochten we van de weeromstuit een lapin entier. Dat ie zo entier zou zijn hadden we op dat moment niet nog niet bedacht. Met kop vanzelfsprekend. (Wie van ons tweetjes zou de kop mogen afkluiven?)
Ik heb er de kop meteen vanaf gesneden. Het corpus delicti toonde voorts een goed herkenbaar plaatje (practicum anatomie-morfologie). Relatief grote lever, relatief nog grotere nieren toen de lever bij de kop beland was (gft-bakje) en in de thorax de keurige longen van een niet-rokend konijn. Samen met de mini-stofzuigerslang van de luchtpijp ook bij de kop gevoegd. De ledematen gesepareerd en voorts  de borst in tweeën gedeeld (dat lukt nooit goed) en idem heuppartij.

Op een Duitse satellietzender zagen we een programma over het vervreemden van voedsel van de herkomst. Wat is er in een hamburger of frikadel nog terug te kennen van het oorspronkelijke beest? 

‘Vertel me wat je eet en ik weet wie je bent’,  is wat dat betreft een intrigerende uitspraak. Hoe zit dat met ons en het hele konijn?

Lieveheersbeestjesspin

De spin is gefotografeerd in de Ardèche. Het is Eresus sandaliatus, de lentevuurspin. Dit is het mannetje, ongeveer 10 mm groot. Het vrouwtje is 1.5 tot 2 maal zo groot en leeft in een tunneltje in de grond.

Het is een zeldzame spin (of wordt zeldzaam waargenomen …). Het is een leuke waarneming want vaak zijn het juist onschuldige dieren die zich verkleden als killer (mimicry), maar hier doet een beest met vervaarlijke kaken zich voor als de onschuld zelve.

 

Swissbug van Alphadesigner.com

RAVON Noord-Brabant ... de stekker er uit

Reptielen Amfibieën Vissen Onderzoek Nederland afdeling Noord-Brabant is niet meer. Eind '70, begin '80 werd de afdeling opgericht. Het was lang, samen met de Herpetologische Studiewerkgroep Limburg, de fanatiekste club van Nederland.
Noord-Brabant werd minutieus verkend op het voorkomen van reptielen en amfibieën. Een hoogtepunt was het uitbrengen van een Brabantse Werkatlas.

In '99 werd ik voorzitter en in 2005 of '06 stopte ik daarmee. Het was toen al moeilijk bestuursleden te vinden en de voorzittersplek bleef ook vacant.

In 2009 maakten we nog een doorstart. We organiseerden nog een aantal succesvolle excursies en lezingen, maar de deelnemers/bezoekers voelden zich kennelijk niet verbonden met de vereniging.

Hopelijk staat er ergens in Brabant weer een clubje jonge fanatiekelingen op, die weer een RAVON NB stichten!

Opening kanotracé Sint Oedenrode

Hotei

We zijn bijna bekeerd tot het boedhisme!

Deze zomer bleek de hotei, de lachende monnik, in zijn dikke buik onderkomen te bieden aan een heus bijenvolk. Een regulier bijenvolk is zo’n 45.000 individuen groot. Dit waren er zeker zo’n 20.000! Het was op dat moment een rustig volkje. Eerst de demonstratie voor Kees en Ward, daarna ook maar paparazzi fotograaf Claude en Chantal uitgenodigd en toen Chantal’s broer Marcel in de buurt bleek te zijn, ook nog voor een derde maal. 0 steken!

De hotei kregen we van Wim Gielen, collega van Monique, diens vrouw El en een bevriend stel, die gebruik maakten van ons huis in Château Chinon Campagne.

Yangzhou

Vrijdag 15 oktober 2010. Vandaag ben ik op pad geweest met de delegatie uit Yangzhou. De tocht werd vooral enerverend door het regenachtige weer. Vooral het uitje naar de Molenplaat vergde veel van het improvisatietalent.

Of het alleen beleefdheid was van de bezoekers, maar ik werd in alle toonaarden bedankt en bij herhaling uitgenodigd om toch zeker een keertje bij hun te komen kijken, in Yangzhou.

Yangzhou is ook de stadsregio, die bezocht werd door de Westbrabantse delegatie met onder meer Ad van der Wegen. Het feit dat hij recent hun regio had bezocht, bleek een schot in de roos te zijn!

Restauranthouder Chung (Miyako in Bergen op Zoom en Koi in Tilburg, binnenkort ook in ’s-Hertogenbosch) blijkt uit een naburige stad te komen. De chef was uit Tilburg gekomen om persoonlijk voor de Chinese gasten te koken.

We aten een vier-gangen menu: sushi van tonijn, zalm, garnaal, eendenmossel, …; halve kreeft; kipfilet met sesam; ijs. Veel spektakel, maar zeker ook bijzonder. Vooral in het gezelschap van de Chinese mannen.

Cartoon van Trees

Vreemdelingenbeleid

Vroeger ving ik als jongetje al Amerikaanse hondsvisjes in een kwelsloot langs het Wilhelminakanaal bij de H. Eik in Oirschot.

Zeker 20 jaar geleden werd bij het watermonsteren (makrofauna) een Amerikaanse dwergmeerval gevangen. Het beest verbleef daarna jaren in een aquarium op de gang van het oude Moller Instituut. Wijlen Stan van Dijk hield het beest in leven, terwijl het langzaam maar zeker de bak vol groeide.

We maken ons zorgen over het oprukken van de roofblei, Donau-brasem en allerlei Ponto-Kaspische grondels. De soorten bereiken onze regio omdat kanalen en rivieren Europa-wijd met elkaar verbonden worden.

Andere soorten worden een handje geholpen door de tuincentra. Een heel spectrum van zoetwaterkreeften bevolkt onze wateren. We hebben het dan maar niet over de exoten-flora, die al dan niet vermeend ons oppervlaktewater bedreigd: grote waternavel, watercrassula, parelvederkruid, … De zogenaamde invasieve soorten.
In een ver verleden 

hoorde waterpest daar ook bij …

Met veel van die “pest”-soorten viel het uiteindelijk wel mee. De invasieve uitbreiding viel wel mee of de soorten vonden hun niche in onze omgeving. Staat het Deens lepelblad iemand in de weg, in de modderige, met wegenzout vervuilde randjes langs de wegen?

De noodklokken worden ook nog niet geluid voor een soort, die waarschijnlijk van het zuiden naar het noorden optrekt als gevolg van het warmer worden van het klimaat. De tijger- of wespenspin. Eigen volk flora en fauna eerst of eerst maar eens het integratieproces afwachten?

De exoten maken de inheemse flora en fauna wel wat spannender …

Chinezen bij de Japanner

Volgende week vrijdag middag ben ik op pad met een Chinese delegatie, die te gast is bij Waterschap Brabantse Delta.

Waterschap Brabantse Delta krijgt een Chinese delegatie op bezoek. Die mensen lunchen in het Oude Stadhuis van Bergen op Zoom. Daarna wandelen ze met wethouder Ad van der Wegen (foto) door de historische binnenstad. Grote Markt, Markiezenhof, Gevangenenpoort en Gedempte Haven.

Met het gezelschap ga ik dan verder, de Bergse wateren bekijken vanaf de Noordlandseweg en de Molenplaat. Zoommeer, Binnenschelde, Markiezaatsmeer en Schelde-Rijnkanaal

Er wordt thee gedronken in de Orangerie van Mattemburgh en als ze daarna nog puf hebben: dal van de Molenbeek en Kraaijenberg.

's Avond staat een diner gepland bij Miyako, een Japaner in Bergen op Zoom. Ik vroeg aan de organisatrice of dat wel kosjer is, Chinezen bij de Japanner.

Navraag leert echter dat de Japanner ook een Chinees is en hij gaat een Chinees menu samenstellen voor de gasten. Niet te verwarren met onze Chinees; van nasi goreng, babi pangang en tjap tjoi. Die Chinees zit weer dichter bij een Indonees ...

 

Juni 2010. Samen met de opnameploeg van de NCRV (Klaas Drupsteen) de Bergsediepsluis door naar de weren van de familie Van Dort, de laatste ansjovissers van Bergen op Zoom. Meer informatie over acties tot behoud van dit stukje cultuurhistorie: de site van Jos (Hildernisse) Machielsen www.weervisserij.nl.

's Ochtend was ik 'in de hoofdrol' om te vertellen, hoe Bergen op Zoom kwam te liggen aan het 'sluitstuk van de Deltawerken'. 180 ha voedselrijk water (groenwieren, blauwalgen), 1.5 m diep en +1.5 m NAP. Samen met het programmabureau Zuidwestelijke Delta van het Deltaprogramma (Cees Veerman) proberen we te komen tot robuuste, klimaatbestendige oplossingen.

De uitzending zal plaats vinden op zondag 5 december 2010 (Natuur in de stad - NCRV)

"Nederland is te klein voor prikkeldraad"

Uitspraak van Recron-directeur Joep Thönissen (Nationale Parken Magazine 0910). Monique en ik zijn bezig met het 'exploreren' van boerderij Hildernisse in het Markiezaat van Bergen op Zoom. "Een vergunningsprocedure loopt gemiddeld zeven tot tien jaar", na veel vijven en zessen stond het licht op groen voor ons beiden. Een bezoekerscentrum, gastruimte, anno nu, op de locatie Hildernisse, totdat we het gesprek hadden met collega-planoloog van Bergen op Zoom. Nodig zijn een bestemmingsplanwijziging en een toetsing aan de Natura 2000 criteria. Wat voor weg hebben we nog te gaan?

Je mag er naar kijken, maar aankomen niet. Bergen op Zoom mag zelfs niet kijken naar met Markiezaat. Eén paadje naar een vogelkijkhut en hetzelfde paadje weer terug.

Dit is het natuurbeheer waar de terreinbeheerders op worden afgerekend. Nederland is te klein voor prikkeldraad.