dinsdag 30 augustus 2011

Waterbed

 

M'n dochter treft voorbereidingen voor een kunst- en cultuurprogramma op de draaibrug in de Piushaven van Tilburg. De brug wordt afgebroken maar gaat dáárvoor in de nacht van 9 en 10 september open en het eiland dat dan ontstaat is een podium voor manifestaties. Nina werkte aan een drijvend bed; met hulp van Tijn. Terwijl Monique en ik nog stoeiden met de wet van Archimedes, werd het bed uitgetest! En ... het werkt. Je kunt er op liggen, springen er vanaf duiken.


zondag 21 augustus 2011

Couleuvre

Sinds jaar en dag vinden we vervellingshuiden van een slang op onze zolder. Vorig jaar stond Monique in eens oog in oog (en op ooghoogte) met de vaste bewoner. We kregen het dier nog wel te zien, tussen de muur en een deur die op z’n kant daar tegenaan lag. Een bijna zwart dier van meer dan een meter lang. Kennelijk pas verveld want het dier blonk als een spiegeltje.

Dit jaar zagen we het dier (zie foto) tegen de nok van het dak liggen.

In de Morvan is het voorkomen van couleuvres op de zolders redelijk gewoon d.w.z. bij Hans en Jacqueline in Denault zagen we zo’n slang tussen de regenpijp en de muur omhoog kruipen. Bij een wandeling in de omgeving van Quarré les Tombes (Bois de Mont) vonden we de vervellingshuiden op een zolder liggen en aan de hanenbalk hangen.

Maar welke soort is het? In het Frans kennen ze een couleuvre à collier (ringslang), couleuvre d’esculape (esculaapslang) en een couleuvre vert et jaune (geelgroene toornslang). Wij hielden het steeds op een ringslang, maar ik begin in toenemende mate te twijfelen. Zijn onze couleuvres op de zolders geen esculapen? De foto is niet goed genoeg, maar toch zijn er wat blauwe stipjes op de flank te ontwaren.  Klopt ook beter met het habitat …
Op de site http://lezards-serpents-de-france.e-monsite.com is (niet toevallig?) een esculaap opgenomen op een zolder.
Wie helpt ons?


zaterdag 20 augustus 2011

LA CHAPELLE SAINT JOSEPH DES ANGES



Op onze retour à la Hollande passeren we een groot aantal intrigerende plaatsjes. Omdat we voor de terugreis meestal een volle dag inplannen, kunnen we per keer een plaatsje aandoen. Dikwijls is een middeleeuws kapelletje of kerkje de aanleiding om ‘van het harde pad af te gaan’.
Een heel bijzondere kerk passeren we steeds in de Champagne, tussen Vosnon en Villeneuve au Chemin (N77). Op de 43 m hoge toren prijkt een Mariabeeld van 7 m (8.5 ton). Dat is wat anders dan een verguld haantje!
De kapel – het is geen kerk – werd halverwege de 19de eeuw gebouwd als persoonlijk initiatief van abbé Cardot, de pastoor van Villeneuve au Chemin. Zijn stoffelijke resten liggen achter de Calvarieberg.
Maria Hemelvaart was me als ongelovige niet ontgaan. Het is immers een vrije dag in Frankrijk en België.  En daarom ook een rustige reisdag naar huis … in Tilburg.
Toch werden we verrast door een aankomende auto met Roma-mannen en –jongens. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we ons ook niet helemaal veilig voelden. (Vooroordelen zijn lelijke dingen …) Roma’s zijn Maria vereerders bij uitstek. Een familieverpakking waxinelichtjes werd aangestoken voor het Mariabeeld op de Calvarieberg. Maria en Maria Magdalena kregen ieder een nieuwe handdoek (prijsje en promotiesticker zaten er nog op) aan hun voeten gedrapeerd.  In een schietgebedje en een zucht waren de mannen weer verdwenen … ons enigszins verbouwereerd achterlatend.


donderdag 18 augustus 2011

Flexibele dikbed mortel

Ook de Morvan kende een kwakkelzomer. De keren dat Monique en ik visite hadden was het gelukkig goed weer.
De tussenliggende periodes wisten we aardig op te vullen met de sloop van het oude sanitair en de daarop volgende renovatie.
Op de foto een impressie van puur ambachtelijk tegelen. De originele tommettes werden voorbehandeld met een waterdichte grondlaag, waarna de oud-gemaakte Vietnamese hardstenen tegeltjes in een eveneens waterdichte dikbed mortel werden gelegd.
We hopen hiermee de vocht- en schimmelproblemen in de keuken flink teruggedrongen te hebben.