Vind je ook dat het hele schaliegas gebeuren niet in ons mooi Brabantse landschap thuishoort met alle mogelijke gevolgen voor gezondheid en leefomgeving??
En niet in ons dichtbevolkte Nederland???
Het is niet alleen in VS fout gegaan!!
Het komt steeds dichterbij!! Zie www.NDR.DE/markt
Laat dan je stem achter op onze Petitie:
http://petities.nl/petitie/stop-schaliegaswinning-in-nederland/all_signatures#tabs
donderdag 24 februari 2011
zondag 20 februari 2011
Schaliegas in Het Groene Woud
In Boxtel kunnen de proefboringen plaats gaan vinden. Haaren krabt zich nog achter de oren. Beide gemeenten maken deel uit van het nationale landschap Het Groene Woud. Oliedollars of gaseuro’s geven kennelijk een andere kijk op het landschap.
Zou het uiteindelijk komen tot winning van schaliegas, dan komt er een dicht netwerk van boorinstallaties in de regio Helvoirt – Boxtel. Niet toevallig kreeg ik de documentaire Gasland van Josh Fox onder ogen. (Trailer: http://www.youtube.com/watch?v=dZe1AeH0Qz8 of http://video.pbs.org/video/1452296560 .)
Het diep in de grond zittende schaliegas is alleen te winnen door onder hoge druk een mengsel van chemicaliën (benzeen, tolueen, …, …), water en zand te injecteren. Op die manier worden de schalie – lagen van klei en leisteen – gebroken. Het vervuilde water komt terug naar het oppervlak en wordt opgeslagen in bovengrondse bassins of wordt teruggepompt in de grond … Een operatie met de onacceptabele risico's voor het milieu en het grondwater in het bijzonder. De documentaire van Fox toont grote gebieden, die op deze manier nagenoeg onbewoonbaar geworden.
De film toont vervuilde drinkwater putten en laat zien dat op veel plaatsen het drinkwater verontreinigd raakt met methaan. Kraan open, eventjes laten stromen en het vlammetje van een aansteker doet de rest. (In Nederland hebben we nauwelijks eigen drinkwaterbronnen en hebben we dit gedelegeerd aan de drinkwaterbedrijven.)
Een somber perspectief voor Ons Nationaal Landschap Het Groene Woud …
zaterdag 19 februari 2011
kip, het meest veelzijdige stukje vlees KIP
Vandaag gelezen in het NRC: nieuw onderzoek duidt erop dat het eten van kip antibiotica-resistentie bij mensen veroorzaakt. Bij patiënten met een ernstige urineweg- of bloedbaaninfectie door zogeheten ESBL-bacteriën werken de gebruikelijke antibiotica niet meer.
Bij één op de vijf patiënten zijn die ESBL-bacteriën genetisch identiek aan de antibiotica-resistente bacteriën die bij kip zijn gevonden. Dit wijst erop dat deze patiënten die bacterie (direct of indirect) van kip hebben gekregen. Deze resistentie, het vermogen om antibiotica af te breken, is ontwikkeld door het systematisch en langdurig toedienen van antibiotica in de intensieve dierhouderij.
Dat schrijven Nederlandse onderzoekers vandaag in het wetenschappelijke tijdschrift Clinical Microbiology and Infection.
Nagenoeg alle kip in Nederlandse winkels en stallen blijkt besmet met ESBL-bacteriën. (De ESBL-bacteriën zijn gewone darmbacteriën (Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae). Die maken enzymen aan die antibiotica afbreken. Behandeling van infecties die deze bacteriën kunnen veroorzaken, is problematisch.
Een jaar geleden schreef het NRC al, dat de resistente bacteriën algemeen aangetroffen werden op kippenvlees en dat het een kwestie van tijd zou zijn, voordat de ESBL-bacteriën bij mensen aangetroffen zouden worden.
Voilà, zover is het dus! In september 2010 viel de eerste dode …
Onze zoon Tijn botste in zijn middelbare school tijd met beide schenen tegen een gymbankje. Een scheen zag er lelijk uit en de andere leek nogal mee te vallen. De lelijke wond genas voorspoedig, maar de ogenschijnlijk kleine wond bleef zeuren. Er ontstond een rode plek rond de wond, die zich gestaag uitbreidde.
Hij bezocht de huisarts en die onderkende de ernst van de situatie. Tijn kreeg een antibioticum met de afspraak om een of twee dagen later terug te komen.
Het rode gebied was alleen maar groter geworden.
Vrijwel direct werd hij doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar kwam hij aan een infuus te liggen met de antibioticumdosis x 10.
Ook die strategie leek niet aan te slaan. Met een permanent marker werd het rode gebied omcirkeld en de rode vlek breidde zich daarbuiten uit. Het merendeel van de voorkant van zijn onderbeen was rood geworden.
Je schrikt pas echt als een chirurg belangstellend naar het been komt kijken. Het infuus met antibioticum sloeg op tijd aan, maar anders was wegsnijden van het geïnfecteerde weefsel de enig optie.
Dan wordt MRSA, en nu weer ESBL wat anders dan een academische aanduiding, maar letterlijk een zaak van vlees en bloed!
Weet wat je kiest op 2 maart 2011.
zondag 13 februari 2011
Bio Based Economy
Afgelopen donderdag vond een symposium plaats onder de titel ‘Nieuwe verbindingen in Bio-Based Economy’ in Gebouw T in Bergen op Zoom. Mijn geheime agenda bestond meer uit het lobbyen voor groene bedrijventerreinen. Bij Sabic in Bergen op Zoom komt een campus rond het thema ‘biobased’. De drie o’s komen hier bij elkaar: onderwijs, ondernemen en overheid. Als ik daar een groene setting aan zou kunnen toevoegen …
Verder was ik benieuwd naar deze nieuwe politiek bestuurlijke hype: bio based economy. In Breda rekende ik al eens aan de hoeveelheid bos die aangeplant zou moeten worden om een flinke houtgestookte centrale aan de praat te kunnen houden. En wat voor bos …
Wat is de kritische massa om biobased economy te kunnen voeden? Kan dat met het huidige landbouwareaal? Gaat dat niet ten koste van de landschappelijke kwaliteit? In hun promotiefilmpje lieten ze niet voor niets beelden van Amerikaanse graanakkers en harvesters zien …
Het antwoord is te vinden in het cascade model in de afbeelding. Wat op het symposium duidelijk werd, is dat we ons vooral niet moeten richten op ‘energy & heat’. Het vraagt om de grootste kritische massa en heeft het laagste economische rendement. Alle alternatieve centrales vragen nog om subsidies.
Bij de bijeenkomst ‘Landschappen van allure’, het Groene Woud, leidde dit kritische standpunt nog tot een stevig dispuut met Jan van Rijen, de voormalige BMF-directeur, die tegenwoordig voor een energiebureau werkt. Met zijn nieuwe pet op ziet hij het wel zitten, ‘Groene Woud stroom’. Jan moet eens gaan buurten bij bestaande vergisters, zoals (rioolslib)vergisting, mestvergisting, Ecoson (Rendac), …
In West-Brabant gaat men zich richten op het middensegment: ‘food & feed’ en ‘bioplastics & polymers’. Dat plaatje helpt me enorm om bio based economy een plaats te kunnen geven vanuit landschappelijk perspectief, maar ook (landbouw)economisch.
zaterdag 12 februari 2011
GroenLinks ontwapenend ...
Afgelopen dinsdag een bijeenkomst van GroenLinks bezocht (Mezz Breda): de start van de campagne voor de provinciale verkiezingen in Noord-Brabant. Paul Smeulders is op z’n brabants ‘nog een menneke’, maar als hij het geboast na de verkiezingen achter zich laat, heeft hij wat mij betreft het voordeel van de twijfel. (Met mijn 56 lentes worden steeds meer mensen ‘mennekes of mèskes’; toch maar liever een snotneus van 23 dan het type verstokte wereldverbeteraar, dat al meer dan 50 jaar eigenwijs is. Als ik ook die richting in dreig te gaan: waarschuw me op tijd!)
Ik werd uitgenodigd door duinboer Johan Martens. Johan heeft steeds meer zorg en steeds minder boerderij. Pluspuntje vormt zijn keuze voor brandrode runderen. Echter, dat deze vorm van verbrede landbouw de toekomst niet heeft, wordt steeds meer duidelijk. Een landbouw in transitie beweegt een andere kan op. Het bedrijf van Johan is nog ‘old school’.
Bij deze blog heb ik de onvolprezen poster van de PSP (Anthon Beeke) opgenomen. PSP ontwapenend … Deze pacifisten vormen één van de bloedgroepen van GroenLinks. In die dagen was ik meer rood dan groen (PvdA) en stemde geen PSP.
Het is dan ook geen pacifisme, dat me tegen de borst stuit, in het Kunduz Afghanistan besluit van de Tweede Kamer fractie. Nee, het is de naïviteit waar ik over struikel. Een civiele politiemissie in Afghanistan. Met een kalasjnikov op de rug … Als ik dan Jolande Sap zie en hoor spreken, dan weet ik dat het nog een hele tijd gaat duren, voordat ik het beeld van naïviteit kwijt ben … Het PvdA standpunt met de Joint Fight Strikers ben ik ook nog steeds niet kwijt.
(Bij de onderstaande foto: ik ben wel voor méér natuur, maar niet voor de Partij van de Dieren.)
zaterdag 5 februari 2011
Link Pin
Vrijdagochtend hoorde ik het op de radio. De Minister van EL &I is van plan om de wet gewasbeschermingsmiddelen en biociden aan te passen. Onderdeel van de voorgestelde aanpassing is het vervallen van de toetsing van toe te laten gewasbeschermingsmiddelen aan waterkwaliteitsnormen.
Een week geleden mocht ik als loco-watergraaf nog een certificaat uitreiken aan de gemeente Sint Oedenrode: brons, voor duurzame onkruidbestrijding. Heel belangrijk, want de plantenverdelger die op verhardingen gebruikt wordt, glyfosaat (Roundup), breekt niet af en is een op een in het oppervlaktewater terug te vinden. Omdat het juist overheden zijn die verharde oppervlakken vrij houden van ‘onkruid’ en is het glyfosaat in de beek direct te herleiden naar die overheden. Goed, dat zo’n gemeente voortaan het voorbeeld gaat geven!
In het ochtendprogramma op Radio 1 was een toxicoloog aan het woord. Het onderwerp was neonicotinoiden, aan nicotine verwante zenuwgiffen. Imidcloprid is daar een bekend voorbeeld van.
In veel landen zijn de neonicotinoiden in de publiciteit gekomen omdat er een verband gelegd werd met de massale bijensterfte. (De landbouwsector sneed zichzelf weer eens in de vingers. Nu is er een tekort aan bestuivende insecten, die ook zo nodig zijn voor de vruchtvorming.)
Imidacloprid is een zogenaamd systemisch insecticide, dat in tegenstelling tot de oude contact-insecticiden niet op de plant wordt gespoten maar via behandeling van het zaaigoed of grondbehandeling of druppeltechniek wordt toegediend waarna het door de wortels in de hele plant wordt opgenomen. Dit middel zit dus niet op de plant maar in de plant, in de stengels, de bladeren, de bloemen, de sapstroom, overal. De hele plant is dan langdurig giftig voor insecten. Het komt ook in nectar en stuifmeel terecht. Wilde planten nemen imidacloprid effectief op uit het vervuilde oppervlaktewater waardoor wilde planten schadelijk worden voor bijen. Bijen fourageren ook rechtstreeks op oppervlaktewater en koelen er de kast mee en voeren water aan het broed. De neonicotinoiden zijn erg persistent: ze breken maar heel moeilijk af en de afbraakresten zijn ook nog giftig.
Gelukkig hebben bijen, honingbijen, een economisch belang voor de land- en tuinbouw. Men heeft ervaren dat ze niet zonder kunnen. Daarom ligt dit gevoelig. In sommige Europese landen zijn daarom al flinke restricties gesteld aan het gebruik van neonicotinoiden.
Wat minder aan de orde kom, is het feit dat alle andere (wilde) insecten ook het loodje leggen. De vrij rondvliegende insecten zoals vlinders, libellen, wilde bijen en vliegen, maar ook het bodemleven zoals insecten, insectenlarven en wormen. Een dramatische achteruitgang van weidevogels is als gevolg van insectenschaarste door milieuverontreiniging met imidacloprid niet uitgesloten. Graspieper, Veldleeuwerik en Gele Kwikstaart vertonen sinds 2000 in de laagveengebieden van West-Nederland een dramatische jaarlijkse afname van resp. 32%, 23% en 22%. Als die ontwikkeling zich doorzet zal het overgrote deel van deze vogels binnen enkele jaren uit de laagveengebieden van West-Nederland verdwenen zijn.
Het is slechts een kwestie van tijd, voordat duidelijk wordt wat de gevolgen zijn van de extreme normoverschrijdingen van imidacloprid in het oppervlaktewater …
De sector wil zo graag werken aan een goed imago en dat is ook nodig ook. Na Q-koorts, MRSA, megastallen, voedselkwaliteit … Henk Bleker propageert dat we sterk moeten inzetten op agrarisch natuurbeheer; nadat de land- en tuinbouw de biodiversiteit om zeep heeft geholpen?
Hopelijk wint de Unie van Waterschappen de slag om pesticiden uit het oppervlaktewater te houden! Dan kunnen we onze grote-gele-kwik-pins bij de Dommel op onze revers houden … (De grote gele kwikstaart is ambassadeursoort voor de biodiversiteit bij Waterschap De Dommel.)
Merkske
Ondanks het onstuimige weer, maakten Monique en ik weer een wandeling over het laarzen!pad langs het Merkske. Ik meen dat het Merkske het enige natuurwatertje van Waterschap Brabantse Delta is, maar ... het is er wel buitengewoon mooi. Door alle seizoenen heen.Klik op https://picasaweb.google.com/mjcm.arts/Merkske# en je krijgt de rest van de foto's ook te zien!
Abonneren op:
Posts (Atom)